De geschiedenis van dit kasteel keert terug tot de 12e eeuw, toen op deze plek een burcht werd gebouwd die de Hertog van Henegouwen moest helpen om zich tegen de Graaf van Vlaanderen en tegen de Brabanders te beschermen.

Op een intermezzo van 75 jaar na, was het kasteel sinds 1386 in de handen van 3 historisch belangrijke families: de familie Lalaing, de familie Croÿ en de familie van den Burch. De familie Lalaign was eigenaar van 1386 tot 1470. Toen werd de familie van Croÿ eigenaar, via huwelijk. Jean de Croÿ, hertog van Chimay, was een raadgever van Philips de Goede van Bourgondië, die ook Brabant en Vlaanderen onder zijn kroon had. Dit verminderde de militaire rol van het geheel, zodat hij het tot een luxueuzer verblijf kon ombouwen. Na het overlijden van Karel van Croÿ, prins van Chimay, kwam het geheel in 1529 via een huwelijk (dochter Marguerite de Croÿ gehuwd met Charles de Lalaing) opnieuw in de handen van de familie Lalaing.

De tweede periode Lalaing was echter somberder. Alles begon nog goed onder de heerschap van Karel V. Daarna kwam echter Philips II van Spanje. Men beweert dat een Lalaing toen het kasteel in brand stak, om te voorkomen dat er een Spaans garnizoen zou gevestigd worden. Aartshertogen Albrecht en Isabella (1598-1633) brachten terug kalmte en voorspoed. In die periode, met name 1624, verkocht Marguerite de Lalaing met haar man Hertog Florent de Berlaymont het kasteel aan Philippe van der Burch.

Philippe van de Burch was eigenlijk burgemeester van het Brugse Vrije. Zijn oudere broer, François, was aartsbisschop en hertog van Cambrai. Van 1629 tot 1854 was het geheel onafgebroken de verblijfplaats van de familie van der Burch. Toen in 1854 Karel van der Burch overleed, was het echter niet meer toegelaten om één erfgenaam te bevoordelen. Pieter Donche: 'Dit kasteel behoorde vanaf het begin van de 17de eeuw toe aan de familie van der Burch (toen komend uit Brugge). Deze familie wortelt echter in het Veurnse, meer bepaald het kleine dorpje St.-Rijkers ten Z. van Veurne, waar zij een burchttoren bezaten en daar ook hun familienaam aan ontlenen. De familie van raadsheer Jacob Donche (+1492), bewoner van het huis 'Donche' in Gent is ook daar te situeren, nl. in het (veel grotere) buurdorp Alveringem.'

Daarom moest men noodgedwongen het geheel verkopen om de erfenis de verdelen onder de verscheidene erfgenamen. De Hertog van Arenberg werd de nieuwe eigenaar, maar die was meer in de opbrengst van de gronden geïnteresseerd dan in het kasteel zelf. Tijdens de oorlog van 1914-1918 werd het eerst door de Duitsers, en daarna door de Canadezen bezet. In 1920 wilden een aantal industriëlen de verkommerde gebouwen omtoveren tot arbeiderswoningen. Kanunnik Puissant van Mons wist dit te voorkomen, en na een vluchtige restauratie bracht hij een grote verzameling oude meubels, stoffen en boeken onder in het geheel, om het als museum voor bezoekers open te stellen.

In 1928 koopt Graaf Adrien van der Burch het kasteel, tot groot genoegen van de Kanunnik. Hij voerde een grondigere restauratie door, met veel respect voor de middeleeuwse en de 17e eeuwse architectuur van het geheel. Hij vergrootte ook de collectie, zodat het huidige museum tot stand kwam. Helaas werd zijn zoon, Yves, tijdens de tweede wereldoorlog gevangen genomen als verzetstrijder. In 1945 kwam deze om in een concentratiekamp. Toen Graaf Adrien kinderloos achter bleef in 1954, richtte hij net voor zijn dood een stichting op die momenteel het kasteel beheert.

Van de originele, 12e eeuwse burcht is niet veel meer over. Rond 1500, toen de familie van Croÿ de plak zwaaide, werden de muren verhoogd en werden er nieuwe gebouwen toegevoegd. Hoewel achteraf nog wijzigingen werden gedaan (er zijn bijvoorbeeld waardevolle, 17e eeuwse plafonds), kwam toen het algemene uitzicht vast te liggen. Volgens sommige bronnen zou de kapel met het dakruitertje (waarvan het koor fraaie spitsboogvensters heeft) zich boven de vroegere ophaalbrug bevinden. Vermoedelijk is deze hypothese niet correct: de doorgang naar de kapel lijkt immers te klein om de vroegere ingang geweest te zijn.

De toegangstoren, met uurwerk en lantaarntorentje, is een toevoeging uit het begin van de 18e eeuw.

Naast de 17e eeuwse plafonds, herbergt het interieur ook merkwaardige, gotische schoorstenen, versierd met het wapenschild van Croÿ en allegorische figuren.

Voor meer info, zie de franstalige site van het kasteel.

Openingsuren:

• Juli en augustus: alle dagen van 10u tot 12u en 14u tot 18u.
  
• April, mei, juni, september en oktober: week-ends en feestdagen.
  

Français
English