Neoromaanse kerk waarvan de oorsprong terugkeert naar de XIe eeuw. Destijds was het op initiatief van de bisschop van Cambrai, Gérard II, dat enkele Benediktijnermonniken zich te Aubechies kwamen vestigen om er een abdij op te richten. Deze abdij zou echter niet lang bestaan: na amper 43 jaar, in 1119, werd ze door de bisschop van Cambrai, Burchard, opgeheven.

Het eerste doel van de monniken was de bouw van een romaanse kapel.

In 1454, toen de kapel erg vervallen was, werd er een nieuwe kerk gebouwd. Ze zou het oorspronkelijke plan overnemen, en er kwam een vieringtoren. Het schip werd vergroot. Doorheen de eeuwen zouden nog een aantal restauraties volgen.

Tijdens de 19e eeuw, was de kerk opnieuw tot een bijna-ruïne vervallen. Dankzij de volharding van de priester Parent, werd een grondige restauratie mogelijk.

Hoewel hij voorheen 19 jaar in Beloeil had gewoond, verhuisde architect Sonneville in 1895 naar Doornik, waar hij o.a. de architectuurexpert werd van de bisschop. Hij kreeg de o.a. opdracht om de kerk van Aubechies te restaureren.

Deze herconstructie duurde 4 jaar, van 1900 tot1904. De architect behield de oorspronkelijke romaanse stijl.
De houten toren werd vervangen door de huidige vieringtoren. Links liet hij de sacristie bouwen, en de traptoren om naar de klokken te gaan. Ook het portaal was zijn werk, verder liet hij de muren verstevigen, en werd de zijingang gesloten.

Onder het koor van de kerk, vond men in de jaren 60 een crypte die een bad uit de Romeinse tijd bevatte, allicht ter ere van een nymf.

De kerk staat dus op de plek waar vroeger een romeinse tempel stond.

Français
English