De Art Nouveau is een kunstrichting die na 1890 ontstond, en in de jaren 1900 reeds snel verdween. Het was een reactie op de neostijlen uit de 19de eeuw. De kerngedachte was functionele aspecten tot versiering maken (ttz. constructieve elementen op een dusdanige manier tonen dat zij als versiering dienst deden). Gietijzer, smeedijzer en glas speelden hierbij een belangrijke rol. Vloeiende lijnen lieten toe om de verschillende elementen en ruimten haast ongemerkt in elkaar te laten overgaan. Men maakte gebruik van grote bogen en asymmetrie. In Frankrijk en België vinden wij vooral voorbeelden van de florale Art Nouveau met als belangrijkste kenmerk asymmetrie, grote hoefijzerboogramen en zweepslagmotieven. De Brusselse architect Victor Horta wordt beschouwd als de eerste belangrijke Art Nouveau architect. In de Duitstalige gebieden en Nederland vinden wij vooral de meer symmetrische en geometrische Jugendstil.