Vermoedelijk werd de bouw van deze waterburcht aangevat tijdens de 13e eeuw door Hugues I van Rumigny - Florennes. De oudste vermelding gaat terug tot 1249.

Het grootste gedeelte werd echter pas in de 14e eeuw opgetrokken. Door huwelijk ging het geheel over naar de familie van Edingen (Enghien).

Tijdens de oorlog tussen Karel V en Hendrik II kwam de burcht on beleg te liggen, en in 1555 werd ze gedeeltelijk afgebroken door Willem de Zwijger (Guillaume le Taciturne).

Begin 17e eeuw worden de prinsen van de Ligne eigenaar. In 1659 werd het kasteel verlaten en sindsdien verviel ze tot ruïne.

De plattegrond van de burcht is een Savoyard-vierkant. Dat betekent dat de plattegrond een vierkant is, met op de hoeken ronde, uitspringende hoektorens. Het geheel werd grotendeels opgetrokken in kalksteen. De best bewaarde toren is de zuidertoren. De ingang bevond zich in de zuid-oosterflank. Daar zie je in de toren dan ook nog schietgaten.

Aan de overkant van de slotgracht stond op het einde van de 15e eeuw voor de ingang een poortgebouw.

Verder naar buiten moet er ook nog een tweede slotgracht geweest zijn.

Mark Van der Taelen: 'Deze ruine is momenteel in privé-bezit en zal naar het schijnt worden gerestaureerd. Binnenin zullen er verschillende nieuwe bestemmingen worden gegeven zoals een restaurant, brasserie en feestzaal. Vooropgestelde opening, juni 2006.'

Français
English