Vermoedelijk stond op deze plek rond het jaar 1000 reeds een donjon op deze rots, die de vallei van het 'witte water' (Eau Blanche) domineert. Daar zijn echter geen overblijfselen meer van.

In de 13e en 14e eeuw was er sprake van een kasteel met verscheidene torens. Maar ook hiervan zijn er geen echt precieze aanwijzingen betreffende de exacte plaats of het exacte uitzicht. In 1486 werd het prinsdom van Chimay officieel opgericht door Maximiliaan I van Oostenrijk.

Vanaf de 16e eeuw zijn er wel exacte gegevens. Er zijn rekeningen van restauratiewerken uit 1567. Het kadaster en de familiestukken van Croÿ bewijzen het bestaan van het kasteel rond 1590 en geven een voorstelling van hoe het eruit zag. Reeds in die periode was er een dak met een toren peerspits.

Van Karel III van Croÿ is er uit 1606 een beschrijving van het prinsdom: 'La Description de la terre, chasteau, ville, principaulté et payrie de Chymay'. Ondertussen waren er grote werken uitgevoerd, en was ook de peerspits verdwenen. Op dat ogenblik is het geheel een vernieuwd paleis-kasteel met een vierhoekig grondplan en 5 torens. Verder liet Karel III van Coÿ de stadsomwalling restaureren. De stad werd met het kasteel verbonden door een grote ophaalbrug. Het geheel was een sterk militair bolwerk.

Deze werken bleken echter nogal vergeefs : de oorlog in de periode 1637-1648 liet zijn vernielende sporen achter. In 1638 was het kasteel platgebrand en werden gedeelten gedynamiteerd door de Franse troepen.

Tijdens de vrede die daarop volgde herstelde de familie het kasteel echter gedeeltelijk, maar langzamerhand verdwenen de militaire aspecten. Tegen 1750 waren de slotgrachten en muren weg.

In 1805 was er reeds een theater.

Toen kwam de nacht van 5 op 6 mei 1935. Een kortsluiting veroorzaakt een brand die het geheel in de as legt. De restauratie wordt snel aangevat met respact voor de bronnen uit het begin van de 17e eeuw, in de renaissance stijl.

In het interieur van het kasteel is het theater zonder meer het meest opvallende gedeelte. Dit dateert uit 1863 (hoewel het na de brand hersteld werd), maar is in feite een copy van het theater van Fontainebleau. Dit theater werd en wordt gebruikt voor allerlei muzikale optredens (oa een festival van barokke muziek), waarop ook zelfs koninklijke gasten kwomen. De beeld van een muzikant op de poort van het kasteel duidt op de liefde voor muziek van de prinsen van Chimay. Reeds in 1500 werd door de eerste prins van Croÿ een beroemd muziekfestival gehouden ter ere van de doop van zijn zoon Philippe.

De kapel, nu ondergebracht in de middeleeuwse toren, wordt nog gebruikt bij allelei gelegenheden (zoals de doop van de kinderen van de familie). Ze bevat oa. nog een aandenken voor het fiet dat hier jarenlang de beroemde lijkwade van Christus bewaard werd (wat tot een hevig dispuut met de bisschoppen leidde).

De grond waarop de abdij van Chimay (van het bekende bier) gevestigd is, is een schenking van de prinsen aan de monikken. Dit brengt ons bij een interessante anekdote: Tijdens de tweede wereldoorlog kon de ganse bevolking van Chimay tijdens de bombardementen schuilen in het kasteel. Ook de monikken verbleven er een hele tijd. Zij maakten het kruis op de muur. Dit werd naderhand gevrijwaard als een symbool voor de gastvrijheid van de familie van de prinsen, en voor het feit dat de oude, grote gebouwen uit ons patrimonium in geval van nood ten dienste staan (of zouden moeten staan) van de bevolking.

Boven het portaal van het kasteel hangt nog een kleine klok. Deze werd als bel gebruikt om de kinderen naar binnen te roepen voor het eten.

Bijzonder aan een bezoek aan het kasteel is ook, dat je normaliter wordt rondgeleid door de prinses zelf, die steeds bereid is tot een informele babbel.

Voor meer informatie (enkel franstalig) verwijzen we naar www.chateaudechimay.com

Marleen Delahaye: 'Nu, wij waren gisteren (11 augustus 2008) met twee. Mijn man en ik hebben ten volle genoten van de zeer interessante uitleg van de bovendien zeer charmante prinses! Het was een geschiedenisles van de bovenste plank!'

Français
English