Deze driebeukige romaanse kerk werd vermoedelijk gewijd door de Luikse bisschop Albéron II tussen 1136 en 1145.

De manier waarop de zijabsissen opstapelen naar de hogere volumes, met in het centrum de vieringtoren, verwijst naar verwantschap met Bourgondië. Ook de opeenvolging van zware, hoekige pijlers en lichtere pilasters tussen de middenbeuk en de zijbeuken is zeker geen kenmerk van Maasromaanse gebouwen. Deze kerk hing indeerdaad af van Cluny.

De middenbeuk en bovenkant van de vieringtoren zijn versierd met een boogfries.

In de afwerking zitten een aantal opmerkelijke details. Zo wijzen we bv naar de dubbele, geschoefde halfzuilen boven de pijlers.

Merk ook de prachtige doopvont op. Deze is wel typisch Maasromaans. 12 colonetten (dezen zijn niet meer origineel) omringen een centrale zuil, die de kuip draagt. De kuip werd versierd met gesculpteerde leeuwen, en op de hoeken mensenhoofden.

Terug buiten is ook het kerkhof bijzonder. Merk op dat er grafstenen verwerkt werden in de kerkhofmuur.