Deze laatgotische kerk dateert in feite uit de 15e eeuw. Het koor was af in 1435, daarna volgden het transept en de middenbeuk. Daarna kwamen de zijbeuken, om te eindigen met de westgevel.

Het dak draagt een forse vorstkam, en een vieringtoren.

Bijzonder is dat de bundelpijlers van het koor geen kapitelen dragen, wat het vertikaliserend effect versterkt. In het middenschip is het triforium versierd met laatgotische visblaasmotieven.

Vanaf 1870 werd een harde renovatie doorgevoerd. De aangebouwde huizen werden gesloopt, ontbrekende versieringen werden toegevoegd, en er werd een neogotische sacristie bijgebouwd. De gewelfsleutels werden mooi versierd met een gewelfschildering.

Het miraculeuze Onze-Lieve-Vrouwebeeldje, dat met een boot uit Antwerpen werd overgevaren, bezorgde de kerk haar vermaarheid. Het ligt ook aan de oorsprong van de 'Ommegang', een historische stoet in Brussel.