Deze driebeukige, Romaanse kerk werd tijdens de 12e eeuw gebouwd.

Het is een sombere kerk, met de typisch romaanse, kleine rondboogvensters. De zijingang werd dichtgemetseld. De tympaan, die daar vermoedelijk vroeger het boogveld van het rondboogportaal versierde, is vergaan. Nu kerven 'vandalen' daar hun initialen in het vuil.

Deze kerk zou een zeer oud orgel bevatten, en eveneens andere interessante kerkmeubels.

Dankzij N.S. weten we veel meer (vrij vertaald):

'Ondanks het feit dat deze kerk meermaals verbouwd werd, behield ze toch nog de uitstraling van een burcht. Massief, hoekig, en bekroond door een trapezevormige torenspits, de toren bevat de ingang tot Sint-Sulpitiuskerk.

Ze is gebouwd in Lincentsteen gedurende de 12e eeuw, op een boogscheut van de abdij van Hélécine, terwijl ze afhing van de abdij van Flône in de Maasvallei.

Men komt de kerk binnen langs een eenvoudig portaal onder een blinde (niet versierde) tympaan, waarlangs de narthex betreedt. Onder het vlakke, gelambriseerde plafond zijn 2 nissen uitgehaald in de zijmuren. De ene bevat een beeld van Sint-Rita, vaak aangeroepen in de streek, en het andere Christus. Via een trap kan je verdiepingen van de toren betreden.

Het sobere interieur van de kerk is bestaat uit een driebeukig schip, een transept en het koor. Er zijn 3 biechtstoelen, en houten beelden van heiligen uit de 15e en de 16e eeuw. Verder staat er een barokke preekstoel, en een 16e eeuwse doopvont. De middenbeuk is van de zijbeuken gescheiden door zware, vierkante pilaren die de 4 traveeën begrenzen. De muren van de middenbeuk zijn doorbroken door 4 rondboogvensters. Hetzelfde ritme vind je terug bij de buitenmuren van de zijbeuken. Het plafond is plat, gelambriseerd. Het transept dat nauwelijks uitspringt, heeft een lage absis in iedere arm in het verlengde van de zijbeuken. Die zijn wellicht herbouwd in verscheidene fasen tijdens de 18e eeuw (men leidt dit af uit het gebruikte materiaal). Elke arm herbergt een zijaltaar. In het Noorden wordt de Heilige Maagd geëerd, in het Zuiden Sint-Sulpitius. Een gotische triomfboog bevindt zich voor het koor. Een kleine absis werd toegevoegd in 1762, volgens een gedateerde steen. het barokke hoofdaltaar werd gedurende een restauratie bij het begin van de 20e eeuw gekleurd.

De buitenkant geeft de steen van Lincent ze mooiste uitstraling in de zon op het einde van de namiddag. Het geheel is echter niet meer homogeen: allerlei herstellingen en aanpassingen vonden plaats. Een deel van de kerk dateert uit 1375, maar in 1593 stortte de toren in. Pas in 1608 vatten de herstellingswerken aan. De toren zou echter nooit meer de oorspronkelijke hoogte halen.

Tegenwoordig zijn de stenen erg verweerd, gebarsten, en soms kan je stukken afbreken met de blote hand.

De sacristie werd in 1727 toegevoegd. De gevel van het transept werd in tusfsteen verhoogd, terwijl de onderkant in kalksteen opgetrokken is. '

Etienne LEURIDAN: 'Het orgel is een werk van LOUIS I DELHAYE Chièvre? Gand 1698/1724. Het is nog voor 80 % in zijn originele toestand uit 1715. Gerestaureerd door Manufacture d'Orgues uit Brussl in 2006. Bezoek reservatie tel:+32477426242.'

Français
English